Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Λογοτεχνία

Εκεί που ζούμε - Χρίστος Κυθρεώτης

Είναι δύσκολο να ξεφύγεις από το παρελθόν σου. Αυτό σκεφτόμουν διαβάζοντας το βιβλίο του Χρίστου Κυθρεώτη. Και το διάβασα μέσα σε 3 μέρες, χωρίς να πιεστώ, χωρίς να σκεφτώ στιγμή ότι θα προσπεράσω κάποιο κομμάτι του επειδή βαρέθηκα ή επειδή ένιωσα ότι περιττεύει. Ακολούθησα τον ήρωα αρχικά σαν ένας αόρατος παρατηρητής μέσα στη σκέψη του, αργότερα σα να ήμουν ο ίδιος ο ήρωας. Τον ακολούθησα στους δρόμους της Αθήνας. Έκανα εικόνα τις διαδρομές του. Ταυτίστηκα με τη σκέψη του και το συναίσθημά του. Ίσως επειδή μένουμε σε κοντινές γειτονιές, ίσως επειδή είμαστε στην ίδια ηλικία περίπου. Έφτασα να θεωρώ πως είναι υπαρκτό πρόσωπο και πως κάπου στη συμβολή Αλεξάνδρας με Ιπποκράτους μπορεί και να τον πετύχω. Ο αφηγητής και ήρωας του έργου σου δίνει πρόσβαση ακόμη και στις πιο μύχιες σκέψεις του. Εστιάζει εσωτερικά και σου περιγράφει τη μέρα του, λεπτό προς λεπτό. Μέσα από αυτή τη μία μέρα βέβαια και τις δεκάδες αναδρομές καταφέρνει να σου πει για όλη τη ζωή του ή τουλάχιστον για όλα εκείν

Νεοελληνικός Ρομαντισμός (1830-1880)

Ρομαντισμός Ο ρομαντισμός είναι ένα από τα σημαντικότερα κινήματα όλων των εποχών, καθώς επηρεάζει, εκτός από τη λογοτεχνία, όλες σχεδόν τις τέχνες. Κυριαρχεί στις τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές λογοτεχνίες (αγγλική, γαλλική, γερμανική) από τα τέλη του 18 ου αιώνα ως τα μέσα του 19 ου . Στην Ελλάδα εμφανίζεται με καθυστέρηση. Αναλόγως τη χώρα και τη λογοτεχνία ο ρομαντισμός εμφανίζει διαφορές και ιδιομορφίες. Βασικά χαρακτηριστικά: Ο ρομαντικός ποιητής συγκρούεται με τον κλασικισμό και τον ορθολογισμό του Διαφωτισμού. Αμφισβητεί τους κανόνες, την τυποποίηση και τις ηθικές αξίες του κλασικού παρελθόντος και της παράδοσης. Περίοπτη θέση έχει το συναίσθημα και η φαντασία, η υπερβολή και το ιδανικό. Ο δημιουργός αποκαλύπτει μέσα από την τέχνη την προσωπική του ιδιοφυΐα . Οδηγείται στο παράδοξο, το μυστηριώδες, το ονειρικό, το υπερφυσικό, το ασαφές και το συγκεχυμένο. Διάχυτη μελαγχολία και απαισιοδοξία. Νοσταλγική διάθεση για το παρελθόν. Ως προς τη μορφή: Καταργούνται πολλοί παραδο

Οι άγριοι ντετέκτιβ - Ρομπέρτο Μπολάνιο

Το βιβλίο του Ρομπέρτο Μπολάνιο «Οι άγριοι ντετέκτιβ» δεν το διάβασα πρόσφατα, για την ακρίβεια το διάβασα πριν ένα χρόνο. Ψάχνοντας το σημειωματάριό μου – από αυτά τα σημειωματάρια που γράφεις μέσα ακαδημαϊκές σημειώσεις και μετά συνταγές για κέικ – για σημειώσεις σχετικά με τη διπλωματική μου βρήκα λίγες σημειώσεις που κράτησα αφού το διάβασα. Και κράτησα σημειώσεις επειδή είναι ΒΙΒΛΙΑΡΑ, το λέω προκαταβολικά και θα το πω όσες φορές χρειαστεί. Είναι από τα λίγα βιβλία που, παρά τις 700+ σελίδες του, διάβασα με αμείωτο ενδιαφέρον και όταν το τελείωσα δεν πίστευα ότι κρατούσα στα χέρια μου ένα τόσο εντυπωσιακό έργο. Έγραφα στο σημειωματάριο: Διαβάζοντας τη συλλεκτική έκδοση "Οι άγριοι ντετέκτιβ"  «Μία ιστορία που περιστρέφεται γύρω από την ποίηση και πιο συγκεκριμένα γύρω από μία ομάδα ποιητών που αυτοπροσδιορίζονται ως ενστικτορεαλιστές. Η ιστορία διαδραματίζεται μεταξύ 1975 και 1996 στην πόλη του Μεξικού αλλά και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης και της Αφρικής. Χωρίζεται σε

Και τώρα, ανθρωπάκο; - Χανς Φάλαντα

Με το βιβλίο του Χανς Φάλαντα «Και τώρα, ανθρωπάκο;» είχα αναπτύξει ένα φλερτ εδώ και χρόνια. Το γυρόφερνα, αλλά πάντα κάτι δεν πήγαινε σωστά. Αρχικά αναρωτήθηκα ποια έκδοση να αγοράσω. Πάντα το ίδιο πρόβλημα με τα κλασικά κείμενα… Πήγα λοιπόν στο βιβλιοπωλείο να δω από κοντά τις εκδόσεις. Η μία που κοίταξα είχε γράμματα-ψείρες (έχουμε και υπερμετρωπία ρε παιδιά), η άλλη είχε καλύτερη γραμματοσειρά, αλλά πάλι κάτι δε μου άρεσε. Παραιτήθηκα.  Επανήλθα Διαβάζοντας "Και τώρα, ανθρωπάκο;" σε e-book μετά από καιρό έχοντας αποφασίσει να δοκιμάσω την τύχη μου με το e - book . Φανταστική ιδέα! Μεγαλώνεις τη γραμματοσειρά όσο θέλεις. Ξεκινάω και μετά από λίγες ώρες το παρατάω. Με εκνευρίζει ο Πίνεμπεργκ. Μα τι ανθρωπάκος Θεέ μου! Μετά από δύο χρόνια λοιπόν ξανάρχισα να διαβάζω το βιβλίο, που είχα κάποτε παρατήσει, σκεπτόμενη πως ο Φάλαντα είχε πετύχει το στόχο του. Έφτιαξε έναν χαρακτήρα, έναν ανθρωπάκο, τόσο επιτυχημένο, ικανό να με εκνευρίσει με τη μιζέρια του. Μάλλον πλέον ήταν ο

Ιστορία δύο πόλεων - Τσαρλς Ντίκενς

"Ιστορία δύο πόλεων"  Τσαρλς Ντίκενς    Την «Ιστορία δύο πόλεων» τη «λιβάνιζα» καιρό τώρα. Ξεκίνησα να διαβάζω το πρωτότυπο κείμενο – ναι το αγγλικό – αλλά δεν τα κατάφερα. Αποφάσισα να αγοράσω την ελληνική μετάφραση. Δίλημμα πάλι, ποια έκδοση να προτιμήσω. Τελικά κατέληξα στην πιο πρόσφατη, αυτή του Ψυχογιού, και δεν το μετάνιωσα. Όμορφη έκδοση, αρκετά προσεγμένη, με μετάφραση που μου θύμισε πολύ το πρωτότυπο κείμενο, χωρίς να λείπουν βέβαια τα λάθη. Ξεκινάω λοιπόν και διαβάζω: " Ήταν οι καλύτεροι καιροί, ήταν οι χειρότεροι καιροί, ήταν η εποχή της σοφίας, ήταν η εποχή της ανοησίας, ήταν τα χρόνια της πίστης, ήταν τα χρόνια της δυσπιστίας, ήταν η εποχή του Φωτός, ήταν η εποχή του Σκότους, ήταν η Άνοιξη της ελπίδας, ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε τα πάντα μπροστά μας, δεν είχαμε τίποτα μπροστά μας, πηγαίναμε όλοι γραμμή για τον Παράδεισο, πηγαίναμε γραμμή όλοι προς την αντίθετη κατεύθυνση - κοντολογίς, η περίοδος εκείνη έμοιαζε τόσο πολύ με την τωρινή, που

Ερωτική (ιπποτική) μυθιστορία

 ΕΡΩΤΙΚΗ (ΙΠΠΟΤΙΚΗ) ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑ   Ως "μυθιστορία" αναφέρεται το μεσαιωνικό μυθιστόρημα. Πολλές φορές αναφέρεται και με τον όρο "μυθιστόρημα", ενώ οι κλασικοί φιλόλογοι το ονομάζουν "αρχαίο" μυθιστόρημα.   1ος αι. μ.Χ. εμφανίζεται το παλαιότερο μυθιστόρημα με τίτλο Τα περί Χαιρέαν και Καλλιρρόην του Χαρίτωνα.   2ος αι. μ.Χ. τα σημαντικότερα έργα της κατηγορίας. Είναι η «περίοδος της 2ης σοφιστικής». Δάφνις και Χλόη του Λόγγου (ποιμενικό ειδύλλιο, διαδραματίζεται στη Λέσβο) Εφεσιακά του Ξενοφώντα του Εφέσιου Τα κατά Λευκίππην και Κλειτοφώντα του Αχιλλέα Τάτιου   4ος αι. μ.Χ. τα Αιθιοπικά του Ηλιόδωρου   Οι παραπάνω μυθιστορίες: Διαδραματίζονται σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Βασικά θεματικά στοιχεία: το ταξίδι και η περιπέτεια Βασική υπόθεση: ο χωρισμός 2 ερωτευμένων, τα εμπόδια, οι δυσκολίες ως την επανένωσή τους. Ο Έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη. Η τύχη εχθρική θεότητα Δευτερεύοντα στοιχεία: η θρησκεία, η μαγεία, το όνειρο

Η επτανησιακή ποίηση του 19ου αιώνα (Ιστορικοκοινωνικό & πνευματικό πλαίσιο)

Γράμματα II: Νεοελληνική φιλολογία (ΕΛΠ 30) Η επτανησιακή ποίηση του 19ου αιώνα (Ιστορικοκοινωνικό & πνευματικό πλαίσιο) Ιστορικό πλαίσιο: —   Τέλη 13 ου αι. – 1797 : ενετική κατοχή —   1797 : άφιξη Γάλλων δημοκρατικών —   1798 – 1799 : κατάληψη από συμμαχικό Ρωσοτουρκικό στρατό —   1800 – 1807 : Επτάνησος Πολιτεία —   1807 : προσάρτηση στη γαλλική αυτοκρατορία —   1808 – 1814 : κατάληψη από Άγγλους —   1815 (Νοέμβριος): συνθήκη Παρισίων – νέο πολιτειακό καθεστώς Επτανήσων —   1849 : παραχώρηση ελευθεριών μέσω συνταγματικών μεταρρυθμίσεων —   1864 : προσάρτηση στην Ελλάδα (συνθήκη Λονδίνου) Κοινωνικές συνθήκες – κοινωνική διαστρωμάτωση: —   Ισχυρό κοινωνικό σύστημα —   Απομεινάρι Αγγλικής προστασίας —   3 κοινωνικές τάξεις: Ευγενείς Αστοί Ποπολάροι —   Οι λογοτέχνες προέρχονται κυρίως από τα 2 πρώτα —   Οικονομική ανεξαρτησία => απερίσπαστοι στο έργο τους Κοινωνικές συνθήκες – πολιτική ζωή: —   Έντονες ιδεολογικές αντιθέσεις —

Εισαγωγή στην πρώιμη δημώδη νεοελληνική λογοτεχνία (απαρχές – 1453)

  Τέλη 11 ου  – 1453:   η Βυζαντινή αυτοκρατορία εισέρχεται σε μακρά περίοδο κρίσης Διαμόρφωση Νέου Ελληνισμού – δύο παράγοντες: α) το Βυζάντιο περιορίζεται σε περιοχές που κυριαρχεί το ελληνικό στοιχείο β) ανάπτυξη εθνικής συνείδησης λόγω των αντιθέσεων με τους Φράγκους Παρουσιάζονται ξανά οι λέξεις «Έλλην» και «γένος» Αρχή νεοελληνικής γραμματείας Ο Λ. Πολίτης θεωρεί πως η «δημώδης γραμματεία/λογοτεχνία» της υστερομεσαιωνικής εποχής αποτελεί την πρώτη φάση της «νεοελληνικής» γραμματείας/λογοτεχνίας. Ως αρχή της νεοελληνικής λογοτεχνίας θεωρεί το έργο του Διγενή Ακρίτη (1 ο  μισό 11 ου  μάλλον) Δημώδης λογοτεχνία:  δηλώνεται η έντεχνη (προσωπική) λογοτεχνική παραγωγή λόγιων συγγραφέων. Η γλώσσα γραφής είναι λαϊκότερη, με ιδιωματικά στοιχεία και πλησιάζει την ομιλουμένη. Χαρακτηριστικά δημώδους γραμματείας/λογοτεχνίας Ανωνυμία. Γραπτή μορφή αρχικής σύνταξης (υπήρχε προφορική παράδοση, αλλά μεταδίδονται γραπτά). Χρήση δημώδους γλώσσας (μεικτή γλώσσα, λόγια και λαϊκά στοιχεία). Ιαμβικός