Τον περασμένο Σεπτέμβρη επισκέφθηκα την Πολωνία και συγκεκριμένα το Γκντανσκ και το Βρότλαβ. Σε ένα από τα πεζοδρόμιά τους στο Βρότσλαβ υπήρχαν πλάκες με τις σημαντικότερες χρονολογίες για τη χώρα και για την πόλη. Μία από τις τελευταίες, αν όχι η τελευταία, ήταν το 2018 και ήταν αφιερωμένη στην Όλγκα Τοκάρτσουκ, μιας και οι Πολωνοί ήταν ιδιαίτερα περήφανοι για το Νόμπελ που απέσπασε. Το πρώτο βιβλίο της που διάβασα ήταν το Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών και σίγουρα δε θα είναι το τελευταίο. Με έβαλε βαθιά μέσα στην ιστορία της, με έκανε να γελάσω και να περάσω ωραία διαβάζοντάς το, με έκανε επίσης να προβληματιστώ και να σφιχτεί το στομάχι μου. Η αφήγησή της είναι τρομερά ελκυστική. Χρησιμοποιεί με αριστοτεχνικό τρόπο το υπόβαθρό της στον τομέα της γιουγκιανής ψυχολογίας για να δημιουργήσει έναν χαρακτήρα παράδοξο και βαθιά ανθρώπινο. Γεμάτο ελαττώματα που μας κάνουν να τον συμπαθούμε και να ταυτιζόμαστε μαζί του. Η κυρία Ντουσέικο, κεντρικός ήρωας του μυθιστορή