Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΕΑΠ

Ρεαλισμός

Ήδη από τον Αριστοτέλη εντοπίζεται η άποψη πως η λογοτεχνία και η τέχνη γενικότερα θα πρέπει να αντανακλούν την πραγματικότητα. Ο όρος «ρεαλισμός» χρησιμοποιείται για να δηλώσει την τεχνοτροπία που εμφανίζεται στην τέχνη περίπου στα μέσα του 19 ου αιώνα. Δεν αναφέρεται αποκλειστικά στη λογοτεχνία, αλλά αφορά πολλές μορφές τέχνης, όπως η ζωγραφική και η γλυπτική. Paul Cézanne Still life with apples (1890) Στη λογοτεχνία εμφανίζεται αρχικά στη Γαλλία. Ο Φλομπέρ, με το έργο του Μαντάμ Μποβαρί , υπήρξε ο πρώτος και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρεύματος αυτού. Μέσα στα πλαίσια του ρεαλισμού αναπτύσσονται όλα τα είδη μυθιστορήματος. Χαρακτηριστικά ρεαλισμού: Πιστή απόδοση της πραγματικότητας. Αντικειμενικότητα, αληθοφάνεια, πειστικότητα. Θέματα: οικεία στον αναγνώστη, αντλημένα από τη ζωή. Ήρωες: αληθοφανείς. Επιμέρους μορφές ρεαλισμού: Ψυχολογικός ρεαλισμός: εδώ διερευνάται ο ψυχικός κόσμος των ηρώων. Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του είδους είναι ο Φι

Νεοελληνικός Ρομαντισμός (1830-1880)

Ρομαντισμός Ο ρομαντισμός είναι ένα από τα σημαντικότερα κινήματα όλων των εποχών, καθώς επηρεάζει, εκτός από τη λογοτεχνία, όλες σχεδόν τις τέχνες. Κυριαρχεί στις τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές λογοτεχνίες (αγγλική, γαλλική, γερμανική) από τα τέλη του 18 ου αιώνα ως τα μέσα του 19 ου . Στην Ελλάδα εμφανίζεται με καθυστέρηση. Αναλόγως τη χώρα και τη λογοτεχνία ο ρομαντισμός εμφανίζει διαφορές και ιδιομορφίες. Βασικά χαρακτηριστικά: Ο ρομαντικός ποιητής συγκρούεται με τον κλασικισμό και τον ορθολογισμό του Διαφωτισμού. Αμφισβητεί τους κανόνες, την τυποποίηση και τις ηθικές αξίες του κλασικού παρελθόντος και της παράδοσης. Περίοπτη θέση έχει το συναίσθημα και η φαντασία, η υπερβολή και το ιδανικό. Ο δημιουργός αποκαλύπτει μέσα από την τέχνη την προσωπική του ιδιοφυΐα . Οδηγείται στο παράδοξο, το μυστηριώδες, το ονειρικό, το υπερφυσικό, το ασαφές και το συγκεχυμένο. Διάχυτη μελαγχολία και απαισιοδοξία. Νοσταλγική διάθεση για το παρελθόν. Ως προς τη μορφή: Καταργούνται πολλοί παραδο

Ηθογραφία

Ηθογραφία Ως όρος της Ιστορίας της λογοτεχνίας η ηθογραφία δηλώνει την τάση της πεζογραφίας να αντλεί τα θέματά της από κοινωνίες της υπαίθρου κι από την κοινωνία και το περιβάλλον της αστικής γειτονιάς. Η τάση αυτή διαμορφώθηκε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και επομένως εντάσσεται στο ρεύμα του ρεαλισμού και αργότερα του νατουραλισμού, χωρίς να λείπουν τα λυρικά και ποιητικά στοιχεία Πιο συγκεκριμένα επικράτησε κατά την περίοδο 1880 – 1930. Συνδέεται άμεσα με τη λογοτεχνική γενιά του 1880 και την ανάπτυξη του νεοελληνικού διηγήματος. Χαρακτηριστικά ηθογραφικών κειμένων: Πιστή παρουσίαση της ζωής στην ελληνική ύπαιθρο και στο ελληνικό χωριό. Αναφορά στις τοπικές παραδόσεις, τα ήθη, τα έθιμα, τις συνήθειες, το χαρακτήρα και τη νοοτροπία του ελληνικού λαού. Ήρωες είναι οι απλοί άνθρωποι της υπαίθρου.   Έντονος λυρισμός. Προσωπικά βιώματα. Ο τόπος καταγωγής του πεζογράφου χρησιμοποιείται συχνά ως πλαίσιο στα έργα τους. Παιδικοί αρραβώνες (1877) Γύζης Νικόλαος Λάδι σε μου

Ερωτική (ιπποτική) μυθιστορία

 ΕΡΩΤΙΚΗ (ΙΠΠΟΤΙΚΗ) ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑ   Ως "μυθιστορία" αναφέρεται το μεσαιωνικό μυθιστόρημα. Πολλές φορές αναφέρεται και με τον όρο "μυθιστόρημα", ενώ οι κλασικοί φιλόλογοι το ονομάζουν "αρχαίο" μυθιστόρημα.   1ος αι. μ.Χ. εμφανίζεται το παλαιότερο μυθιστόρημα με τίτλο Τα περί Χαιρέαν και Καλλιρρόην του Χαρίτωνα.   2ος αι. μ.Χ. τα σημαντικότερα έργα της κατηγορίας. Είναι η «περίοδος της 2ης σοφιστικής». Δάφνις και Χλόη του Λόγγου (ποιμενικό ειδύλλιο, διαδραματίζεται στη Λέσβο) Εφεσιακά του Ξενοφώντα του Εφέσιου Τα κατά Λευκίππην και Κλειτοφώντα του Αχιλλέα Τάτιου   4ος αι. μ.Χ. τα Αιθιοπικά του Ηλιόδωρου   Οι παραπάνω μυθιστορίες: Διαδραματίζονται σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Βασικά θεματικά στοιχεία: το ταξίδι και η περιπέτεια Βασική υπόθεση: ο χωρισμός 2 ερωτευμένων, τα εμπόδια, οι δυσκολίες ως την επανένωσή τους. Ο Έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη. Η τύχη εχθρική θεότητα Δευτερεύοντα στοιχεία: η θρησκεία, η μαγεία, το όνειρο

Η επτανησιακή ποίηση του 19ου αιώνα (Βασικά γνωρίσματα)

  Γράμματα II : Νεοελληνική φιλολογία (ΕΛΠ 30) Η επτανησιακή ποίηση του 19 ου αιώνα (Βασικά γνωρίσματα) Λογοτεχνικές επιρροές: —   Ιταλικός νεοκλασικισμός —   Ρομαντισμός —   Γερμανική & Αγγλική λογοτεχνία —   Αρχαία ελληνική & λατινική γλώσσα & λογοτεχνία —   Εντόπια λογοτεχνική παράδοση (Χριστόπουλος, Βηλαράς) —   Κρητική αναγέννηση —   Δημοτικό τραγούδι Κλασικισμός – Ρομαντισμός: —   Σύνδεση με πρότυπα & αξίες κλασικής λογοτεχνίας —   Ανυπέρβλητα πρότυπα παρελθόντος —   Αντικειμενική θεώρηση κόσμου —   Απελευθέρωση φαντασίας & συναισθήματος —   Πρωτοτυπία & δημιουργικότητα καλλιτέχνη —   Υποκειμενική θέαση πραγματικότητας   Τεχνοτροπία - ποιητική: —   Σύζευξη νεοκλασικισμού – ρομαντισμού —   Επτανησιακός νεοκλασικισμός: υιοθετεί σταθερούς κανόνες —   Θεματοποιεί συναισθηματικό & ιδεολογικό κόσμο —   Θέματα από ελληνικό παρελθόν σε συνάρτηση με το παρόν —   1830 κ.ε. επιρρ

Η επτανησιακή ποίηση του 19ου αιώνα (Ιστορικοκοινωνικό & πνευματικό πλαίσιο)

Γράμματα II: Νεοελληνική φιλολογία (ΕΛΠ 30) Η επτανησιακή ποίηση του 19ου αιώνα (Ιστορικοκοινωνικό & πνευματικό πλαίσιο) Ιστορικό πλαίσιο: —   Τέλη 13 ου αι. – 1797 : ενετική κατοχή —   1797 : άφιξη Γάλλων δημοκρατικών —   1798 – 1799 : κατάληψη από συμμαχικό Ρωσοτουρκικό στρατό —   1800 – 1807 : Επτάνησος Πολιτεία —   1807 : προσάρτηση στη γαλλική αυτοκρατορία —   1808 – 1814 : κατάληψη από Άγγλους —   1815 (Νοέμβριος): συνθήκη Παρισίων – νέο πολιτειακό καθεστώς Επτανήσων —   1849 : παραχώρηση ελευθεριών μέσω συνταγματικών μεταρρυθμίσεων —   1864 : προσάρτηση στην Ελλάδα (συνθήκη Λονδίνου) Κοινωνικές συνθήκες – κοινωνική διαστρωμάτωση: —   Ισχυρό κοινωνικό σύστημα —   Απομεινάρι Αγγλικής προστασίας —   3 κοινωνικές τάξεις: Ευγενείς Αστοί Ποπολάροι —   Οι λογοτέχνες προέρχονται κυρίως από τα 2 πρώτα —   Οικονομική ανεξαρτησία => απερίσπαστοι στο έργο τους Κοινωνικές συνθήκες – πολιτική ζωή: —   Έντονες ιδεολογικές αντιθέσεις —