Τέλη 11 ου – 1453: η Βυζαντινή αυτοκρατορία εισέρχεται σε μακρά περίοδο κρίσης Διαμόρφωση Νέου Ελληνισμού – δύο παράγοντες: α) το Βυζάντιο περιορίζεται σε περιοχές που κυριαρχεί το ελληνικό στοιχείο β) ανάπτυξη εθνικής συνείδησης λόγω των αντιθέσεων με τους Φράγκους Παρουσιάζονται ξανά οι λέξεις «Έλλην» και «γένος» Αρχή νεοελληνικής γραμματείας Ο Λ. Πολίτης θεωρεί πως η «δημώδης γραμματεία/λογοτεχνία» της υστερομεσαιωνικής εποχής αποτελεί την πρώτη φάση της «νεοελληνικής» γραμματείας/λογοτεχνίας. Ως αρχή της νεοελληνικής λογοτεχνίας θεωρεί το έργο του Διγενή Ακρίτη (1 ο μισό 11 ου μάλλον) Δημώδης λογοτεχνία: δηλώνεται η έντεχνη (προσωπική) λογοτεχνική παραγωγή λόγιων συγγραφέων. Η γλώσσα γραφής είναι λαϊκότερη, με ιδιωματικά στοιχεία και πλησιάζει την ομιλουμένη. Χαρακτηριστικά δημώδους γραμματείας/λογοτεχνίας Ανωνυμία. Γραπτή μορφή αρχικής σύνταξης (υπήρχε προφορική παράδοση, αλλά μεταδίδονται γραπτά). Χρήση δημώδους γλώσσας (μεικτή γλώσσα, λόγια και λαϊκά στοιχεία). Ιαμβικός