Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών - Όλγκα Τοκάρτσουκ

Τον περασμένο Σεπτέμβρη επισκέφθηκα την Πολωνία και συγκεκριμένα το Γκντανσκ και το Βρότλαβ. Σε ένα από τα πεζοδρόμιά τους στο Βρότσλαβ υπήρχαν πλάκες με τις σημαντικότερες χρονολογίες για τη χώρα και για
την πόλη. Μία από τις τελευταίες, αν όχι η τελευταία, ήταν το 2018 και ήταν αφιερωμένη στην Όλγκα Τοκάρτσουκ, μιας και οι Πολωνοί ήταν ιδιαίτερα περήφανοι για το Νόμπελ που απέσπασε. Το πρώτο βιβλίο της που διάβασα ήταν το Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών και σίγουρα δε θα είναι το τελευταίο. Με έβαλε βαθιά μέσα στην ιστορία της, με έκανε να γελάσω και να περάσω ωραία διαβάζοντάς το, με έκανε επίσης να προβληματιστώ και να σφιχτεί το στομάχι μου.

Η αφήγησή της είναι τρομερά ελκυστική. Χρησιμοποιεί με αριστοτεχνικό τρόπο το υπόβαθρό της στον τομέα της γιουγκιανής ψυχολογίας για να δημιουργήσει έναν χαρακτήρα παράδοξο και βαθιά ανθρώπινο. Γεμάτο ελαττώματα που μας κάνουν να τον συμπαθούμε και να ταυτιζόμαστε μαζί του. Η κυρία Ντουσέικο, κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος, αγαπά πολύ τα ζώα και τοποθετείται μέσα σε ένα περιβάλλον διαποτισμένο από τους μύθους και την παράδοση της Πολωνίας. «Οι άνθρωποι είναι σε θέση να καταλάβουν μόνο ό,τι επινοούν οι ίδιοι για τον εαυτό τους και με το οποίο τρέφονται» μας λέει χαρακτηριστικά και μάλιστα εις διπλούν μέσα στο έργο. Άλλωστε η κοσμοθεωρία της ηρωίδας έρχεται σε αντίθεση με αυτή των περισσότερων ανθρώπων.

Η υπόθεση του έργου μοιάζει με αστυνομικό μυθιστόρημα με έντονα παραμυθικά στοιχεία, όμως αυτό αποτελεί μονάχα το επικάλυμμα της ιστορίας. Μάλλον η συγγραφέας δεν είχε σκοπό απλώς να μας βάλει στη θέση του ντετέκτιβ και δεν αναμένει από εμάς να αναζητήσουμε απλώς τον δολοφόνο, τον οποίο κατά τη γνώμη μου έκρυψε με τρομερή μαεστρία. Στο τέλος όλα μπαίνουν στη σειρά τους και όλα όσα είχε ντύσει με έναν μανδύα μυστηρίου και μαγείας εξηγούνται λογικά.

Κλείνοντας θα έλεγα ότι, παρόλο που δεν ξέρω αν είναι το ιδανικό βιβλίο για να μπείτε στον κόσμο της Τοκάρτσουκ, είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.


Όλγκα Τοκάρτσουκ | Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών | μετάφρ. Αναστασία Χατζηγιαννίδη | εκδ. Καστανιώτη

 

Ετικέτες

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το Μάτι - Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ

«Το Μάτι» του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ το δανείστηκα από το ηλεκτρονικό αναγνωστήριο της εθνικής βιβλιοθήκης Σάββατο απόγευμα. Το ξεκίνησα Σάββατο βράδυ και το ολοκλήρωσα Κυριακή απόγευμα. 152 σελίδες όλες και όλες, μαζί με την εισαγωγή και το επίμετρο. Πρόκειται όμως για ένα τεράστιο βιβλίο. Ομολογώ πως καταπιάνομαι πρώτη φορά με τον Ναμπόκοφ και σίγουρα δε θα είναι η τελευταία. Βέβαια, πριν γράψω την ανάρτηση αυτή αναρωτήθηκα αν θα έπρεπε να το κάνω. Δεν είμαι «διαβασμένη» στο κεφάλαιο Ναμπόκοφ, δεν είμαι μυημένη στο έργο του. Μήπως προσπαθώ να καταπιαστώ με κάτι πολύ πάνω από εμένα; Αποφάσισα να το δοκιμάσω. Η έκδοση του Μεταιχμίου είναι φροντισμένη και ευχάριστη (στα μεγάλα βιβλιοπωλεία φαίνεται να είναι εξαντλημένο, το βιβλιο net λέει πως κυκλοφορεί). Στην αρχή του βιβλίου υπάρχει εισαγωγή που γράφεται από τον ίδιο τον συγγραφέα, μία εισαγωγή εξαιρετικά κατατοπιστική σχετικά με τον τίτλο του μυθιστορήματος – ο ίδιος ο Ναμπόκοφ το κατατάσσει στα μυθιστορήματα – με τους ήρωες του έργ...
Διαβάστε περισσότερα

Σκοτεινό νερό - Νικόλα Πουλιέζε

Το Σκοτεινό νερό του Νικόλα Πουλιέζε είναι το μοναδικό βιβλίο που μόλις το τελείωσα το ξανάπιασα από την αρχή, και αυτό διότι ήθελα να δω πιο ολοκληρωμένα τον τρόπο με τον οποίο είναι δομημένο. Ένα βιβλίο που με «έχασε» με τον πρόλογό του, αλλά με «κέρδισε» ξανά, σταδιακά μέχρι το τέλος του. Όλη η υπόθεση του βιβλίου περιστρέφεται γύρω από τέσσερις ημέρες βροχής στη Νάπολη. Τέσσερις μέρες που επηρεάζουν τη ζωή και την ψυχοσύνθεση των κατοίκων της, οι οποίοι περιμένουν να συμβεί κάτι συγκλονιστικό. Δεν υπάρχει πλοκή, μην περιμένετε να βρείτε σε αυτό μία ολοκληρωμένη ιστορία. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ένα ορόσημο χρονικό, η αρχή και το τέλος της βροχής. Δε μπορώ να πω με βεβαιότητα αν υπάρχει πρωταγωνιστής, ο πρόλογος υποδεικνύει ότι αυτός είναι ο Αντρεόλι Κάρλο, το ίδιο και το γεγονός πως η ιστορία του επανέρχεται ανάμεσα στις άλλες ιστορίες, όμως το βιβλίο απαρτίζεται από μία σειρά ιστοριών με διαφορετικούς ήρωες. Μοιάζει σχεδόν με συρραφή διηγημάτων που έχουν όμως μεταξύ τους κοινά στ...
Διαβάστε περισσότερα

Ελέφαντας - Ρέιμοντ Κάρβερ

Όταν πήγα να αγοράσω τους Αρχάριους του Κάρβερ, ο υπάλληλος του βιβλιοπωλείου και φίλος είπε πως θα πρέπει να διαβάσω οπωσδήποτε και τον Ελέφαντα .  Ολοκλήρωσα τους Αρχάριους . Ενθουσιάστηκα. Έγραψα για αυτό και τελικά παρήγγειλα και τον Ελέφαντα . Δεν έψαξα καν την περιγραφή του βιβλίου. Ήμουν σίγουρη πως θα έχει τον ίδιο αντίκτυπο μέσα μου με το προηγούμενο. Πιάνοντας στα χέρια μου ένα βιβλίο με τόσο αινιγματικό τίτλο συνήθως ξεκινάω τις εικασίες. Δε διαβάζω το οπισθόφυλλο, από φόβο μήπως μου αποκαλύψει τη σημασία του τίτλου. Η συλλογή διηγημάτων του Ρέιμοντ Κάρβερ, με τίτλο Ελέφαντας , είναι ένα από αυτά τα βιβλία. Γιατί ελέφαντας αναρωτιόμουν και όσο προχωρούσα από το ένα διήγημα στο άλλο, τόσο πιο πολύ έπειθα τον εαυτό μου πως ο ελέφαντας είναι αυτό το βαρύ συναίσθημα που πλακώνει τους ανθρώπους για όσα βιώνουν στις ιστορίες αυτές. Ο Κάρβερ βέβαια με διέψευσε πανηγυρικά, η απάντηση ήρθε στο ομώνυμο διήγημα. Άλλωστε ο ελέφαντας δεν είναι απαραίτητο να σε πλακώσει με το βάρος...
Διαβάστε περισσότερα