Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Βροχή - Ουίλλιαμ Σόμερσετ Μωμ

Η νουβέλα του Μωμ, «Βροχή», είναι υπόθεση ενός απογεύματος. Εκατό μικρές, αλλά απολαυστικές σελίδες, που θα σας κάνουν παρέα μαζί με τον καφέ σας, διότι τόσο θα χρειαστείτε για να το διαβάσετε. Θα ανασηκώσετε το φρύδι τακτικά και θα γελάσετε επίσης. Μοναδική προϋπόθεση, η απουσία θρησκευτικού φανατισμού.



Η ιστορία έχει ως εξής, δύο ζευγάρια – ένας γιατρός, ένας ιεραπόστολος και οι σύζυγοί τους – ταξιδεύουν με πλοίο και προορισμό την Άπια, στα νησιά Σαμόα στον Νότιο Ειρηνικό. Αναγκάζονται να διακόψουν τα ταξίδι τους, καθώς υπάρχει υποψία επιδημίας ιλαράς, οπότε και παραμένουν στο Πάγκο-Πάγκο. Στο ίδιο πλοίο ταξίδευε μαζί τους και η Σέηντι, μία πόρνη, που αγαπά το γραμμόφωνο και τη συναναστροφή με ναύτες, και βρίσκει δωμάτιο στο ίδιο κατάλυμα με εκείνους. Ο ιεραπόστολος και η Σέηντι έρχονται σε ευθεία ρήξη, ενώ ο γιατρός παίζει το ρόλο του μεσολαβητή. Η κατάσταση γρήγορα εκρήγνυται και το τέλος επιβεβαιώνει τις υποψίες του αναγνώστη με τρόπο όμως ανατρεπτικό.

Ο Μωμ αναπτύσσει τη νουβέλα του με εξαιρετική δεξιοτεχνία. Διακρίνει κανείς αρχή, μέση-κορύφωση, αποκλιμάκωση, τέλος. Διαγράφει τους χαρακτήρες του με γλαφυρότητα και συνέπεια. Δημιουργεί στον αναγνώστη διάθεση ευχάριστη, μιας και ο λόγος ρέει αβίαστα, χωρίς περιττές φιοριτούρες και λεπτομέρειες που κουράζουν. Στηλιτεύει την αυστηρότητα και τελικά την υποκρισία της άκρατης θρησκευτικότητας. Και η βροχή; Η βροχή υπάρχει πάντα στο παρασκήνιο, πέφτει μονότονα και βασανιστικά, για να μας υπενθυμίσει πως «δεν υπάρχει διαφυγή απ’ ό,τι είναι προδιαγεγραμμένο και πως η φύση θα ακολουθήσει μοιραία την πορεία της»

«έπεφτε αδυσώπητα και είχε κάτι το τρομακτικό που σ’ έκανε να διαισθάνεσαι τη μοχθηρία των πρωτόγονων δυνάμεων της φύσης. Δεν έπεφτε καταρρακτωδώς, έρρεε σαν χείμαρρος. Θύμιζε κατακλυσμό εξ ουρανού και βροντούσε στην κλιμακωτή λαμαρίνα της στέγης, σταθερά, επίμονα, εκνευριστικά. Θα ‘λεγε κανείς ότι κατεχόταν από ανεξέλεγκτη μανία. Ώρες, ώρες ένιωθες την ανάγκη να ουρλιάξεις, αν δε σταματούσε, και ύστερα, όλως αιφνιδίως σε κυρίευε ένα αίσθημα ανημποριάς, σαν μια αδυναμία σε όλα τα μέλη, και σε συνέτριβε η θλίψη και η απελπισία.»


W. Somerset Maugham | Βροχή | μετάφραση:. Παλμύρα Ισμυρίδου | εκδ. Άγρα

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άλφρεντ & Έμιλυ - Ντόρις Λέσινγκ

Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν κατάλαβα πώς έφτασε στα χέρια μου. Δεν είχα σκοπό να το αγοράσω, ούτε να αγοράσω βιβλία γενικώς εκείνη τη μέρα. Βρέθηκα στο παζάρι βιβλίου της Κοτζιά – πριν 2 ή 3 χρόνια – και απλώς μου τράβηξε την προσοχή. Δεν το πολυσκέφτηκα – η τιμή του ήταν εξαιρετική – και το αγόρασα. Το Άλφρεντ & Έμιλυ είναι το τελευταίο βιβλίο της Ντόρις Λέσινγκ, η οποία τιμήθηκε στα 87 της χρόνια (2007) με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Στο έργο της αυτό μιλά για τη ζωή των γονιών της. Χωρίζει το βιβλίο σε δύο μέρη. Το πρώτο περιέχει μία φανταστική ιστορία με πρωταγωνιστές τους γονείς της, οι οποίοι ζουν όμως μία άλλη φανταστική ζωή που τους έδωσε η συγγραφέας. Το δεύτερο μέρος περιέχει τις αναμνήσεις της από τους γονείς της και από τη ζωή τους στη Βρετανική αποικία της Ζιμπάμπουε όπου μεγάλωσε. Για να είμαι ειλικρινής το πρώτο μέρος το βρήκα βαρετό. Μία ιστορία με πλούσιους και φτωχούς, με αστούς και επαρχιώτες, με φιλανθρωπίες και μουσικές βραδιές. Τίποτα ιδιαίτερο. Η Λέσινγκ έφτιαξ

Σκοτεινό νερό - Νικόλα Πουλιέζε

Το Σκοτεινό νερό του Νικόλα Πουλιέζε είναι το μοναδικό βιβλίο που μόλις το τελείωσα το ξανάπιασα από την αρχή, και αυτό διότι ήθελα να δω πιο ολοκληρωμένα τον τρόπο με τον οποίο είναι δομημένο. Ένα βιβλίο που με «έχασε» με τον πρόλογό του, αλλά με «κέρδισε» ξανά, σταδιακά μέχρι το τέλος του. Όλη η υπόθεση του βιβλίου περιστρέφεται γύρω από τέσσερις ημέρες βροχής στη Νάπολη. Τέσσερις μέρες που επηρεάζουν τη ζωή και την ψυχοσύνθεση των κατοίκων της, οι οποίοι περιμένουν να συμβεί κάτι συγκλονιστικό. Δεν υπάρχει πλοκή, μην περιμένετε να βρείτε σε αυτό μία ολοκληρωμένη ιστορία. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ένα ορόσημο χρονικό, η αρχή και το τέλος της βροχής. Δε μπορώ να πω με βεβαιότητα αν υπάρχει πρωταγωνιστής, ο πρόλογος υποδεικνύει ότι αυτός είναι ο Αντρεόλι Κάρλο, το ίδιο και το γεγονός πως η ιστορία του επανέρχεται ανάμεσα στις άλλες ιστορίες, όμως το βιβλίο απαρτίζεται από μία σειρά ιστοριών με διαφορετικούς ήρωες. Μοιάζει σχεδόν με συρραφή διηγημάτων που έχουν όμως μεταξύ τους κοινά στ

Νεοελληνικός Ρομαντισμός (1830-1880)

Ρομαντισμός Ο ρομαντισμός είναι ένα από τα σημαντικότερα κινήματα όλων των εποχών, καθώς επηρεάζει, εκτός από τη λογοτεχνία, όλες σχεδόν τις τέχνες. Κυριαρχεί στις τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές λογοτεχνίες (αγγλική, γαλλική, γερμανική) από τα τέλη του 18 ου αιώνα ως τα μέσα του 19 ου . Στην Ελλάδα εμφανίζεται με καθυστέρηση. Αναλόγως τη χώρα και τη λογοτεχνία ο ρομαντισμός εμφανίζει διαφορές και ιδιομορφίες. Βασικά χαρακτηριστικά: Ο ρομαντικός ποιητής συγκρούεται με τον κλασικισμό και τον ορθολογισμό του Διαφωτισμού. Αμφισβητεί τους κανόνες, την τυποποίηση και τις ηθικές αξίες του κλασικού παρελθόντος και της παράδοσης. Περίοπτη θέση έχει το συναίσθημα και η φαντασία, η υπερβολή και το ιδανικό. Ο δημιουργός αποκαλύπτει μέσα από την τέχνη την προσωπική του ιδιοφυΐα . Οδηγείται στο παράδοξο, το μυστηριώδες, το ονειρικό, το υπερφυσικό, το ασαφές και το συγκεχυμένο. Διάχυτη μελαγχολία και απαισιοδοξία. Νοσταλγική διάθεση για το παρελθόν. Ως προς τη μορφή: Καταργούνται πολλοί παραδο